طراحی خانه برادر برای ما مواجهه با شکل گیری یک پروژه مسکونی برای خانواده ای بود که آنها را می شناختیم، با روحیاتشان آشنا بودیم و خواسته و نیازهایشان را با جزئیات درک میکردیم. این بار برای خانواده ای طراحی کردیم که تمایلشان برای دور شدن از مرکز شهر، ضرورتی عملکردی بود. آنها آرامش حاشیه یک شهر شمالی را در کنار بهره مندی از محیط شهری، برای تامین نیازهایی مانند آموزش فرزندان می خواستند، از این رو سایت پروژه در محله ای انتخاب شد که مرز میان ویلایی های حاشیه و حیطه مسکونی متن شهر بود. بنابراین یکی از چالش های پروژه چگونگی بروز ساختمان در میان بافتی از شهر بود که طبقه اجتماعی کاربر را عیان می کند.
شناخت ما از نیازها و روحیات مذهبی کاربران پروژه چالشی دیگر بود که ما را به کنکاش در مضامین گذشته و بازآفرینی الگوهایی ترغیب کرد که مفهوم خانه حول محور آنها شکل می گرفت. از طرفی این مضامین و الگوهای سنتی که اصولا بر مدل درونگرایی خانه تاکید دارند را باید به گونه ای بازتعریف می کردیم که پاسخگوی نیازهای امروزی خانواده باشند و همزمان خانه را به عنوان یک ساختار مدرن با محیط پیرامون خود در ارتباط قرار می دادند.
برای تامین این اهداف در مرحله اول سعی بر این شد که رخداد های طراحی به نمای جنوبی پروژه منتقل شوند و نمای شمالی بروزی مدرن اما ساکت را در محیط از خود ارائه دهد به گونه ای که ضمن بیان متفاوت خود در محله، طبقه اجتماعی کاربران پروژه را به شهر عیان نکند.
در مرحله بعد با شکل دادن به یک شبکه ماتریسی شش در شش، و خالی کردن درون و لبه های این ماتریس، با فضا و پلان به گونه ای بازی کردیم که از یک سو فضاهای آزاد اما پنهان از دید شکل گرفتند و از سوی دیگر با خُرد کردن طول ساختمان امکان سیرکلاسیون هوا و برطرف کردن رطوبت محیط مهیا شد.
برنامه ریزی برای بازآفرینی مفهوم خانه ما را به مدلی درونگرا و سازگار با اقلیم منطقه سوق داد که با همسایه های خود در شهر ارتباطی منطقی و منطبق بر مفاهیم اجتماعی برقرار می کند.
